به گزارش گیلمانا،خانواده و محیط خانه اثرات قابل توجهی بر رشد ذهنی، زبانی، عقلی، عاطفی، اجتماعی، و غیره فرزندان دارد، چرا که کودکان سالهای مهم رشد خود را در محیط خانواده میگذرانند، بنابراین پدر و مادر در ایجاد شرایط مناسب جهت رشد همه جانبه کودکان نقش مؤثری دارند و اهمیت نقش آنها در زمینهسازی برای پرورش استعدادهای کودکان است. ضمن اینکه در کنار این زمینهسازی میتوانند آموزشهایی نیز با محوریت پرورش خلاقیت کودکان داشته باشند. پرورش خلاقیت نیاز به امکانات خاص و هزینههای سنگین ندارد. والدین نباید به صورت منفعل در انتظار ایجاد محیط و شرایط مناسب جهت بارور کردن خلاقیت فرزندان خود باشند، بلکه باید راهکارهای درست را در این زمینه به کار گیرند:
مشارکت دادن فرزندان در حل مسائل روزمره زندگی
در برخی از مسائل روزمره زندگی از کودکان مشاوره بگیرید و آنها را در حل مسائل مشارکت دهید. کودکان فکر بازی دارند و هنوز کلیشههای ذهنی فکرشان را محدود نکردهاند. زاویه دیدشان متفاوت از بزرگترها میباشد و خلاقتر هستند به همین دلیل در مواجهه با مسائل و مشکلات از زاویه دید متفاوتی به آنها نگاه میکنند.
تقویت اعتماد به نفس فرزندان
والدین باید از هرگونه رفتاری که باعث تضعیف اعتماد به نفس میشود، مانند افراط و تفریط در مهرورزی، انتقاد، تنبیه، تبعیض بین فرزندان و غیره اجتناب کنند. آنها باید احساس ارزشمندی و خودباوری را در فرزندان تقویت کنند تا بدون نگرانی و با تکیه بر توانمندیهای خویش به فعالیتهای سازنده و ابتکاری بپردازند.
تقویت کنجکاوی
خانواده مهمترین نقش را در کنترل و هدایت تخیل و ظهور خلاقیت دارد. اگر خانواده فرصتهای لازم را برای سوال کردن، کنجکاوی و کشف محیط به کودکان بدهد و هرگز آنها را به خاطر جستجو و کسب تجربههای تازه تنبیه نکند، زمینه را برای رشد خلاقیت فراهم میکند. تنبیه و تهدیدهای مکرر آفت خلاقیتهای ذهن است.
تشویق فرزندان
خلاقیت گلی است که تحسین آن را به شکوفایی وا میدارد در حالی که یاس، غالبا غنچه را میخشکاند. رفتار غیر دوستانه میتواند کودک را از کوشش باز دارد، شوخی تمسخر آمیز سم است. مخربترین عامل خلاقیت کودکان، دلسرد کردنهایی است که از طرف افرادی که به آنان علاقهمندیم سرچشمه میگیرد و برخلاف آن تشویق با ارزشترین عامل موفقیت است.
تهیه و تنظیم: سمیه آشنایی کارشناسی ارشد روانشناسی و مددکار اجتماعی کلانتری ۱۱ خمام
پایان پیام/