به گزارش گیل‌مانا، سرگرد حسین خندان کوچکی رئیس مرکز مشاوره آرامش معاونت فرهنگی و اجتماعی پلیس گیلان،بدون تردید یکی از اهداف اصلی جوامع بشری برخورداری افراد از رفاه اجتماعی و امنیت اجتماعی است از آنجا که مددکاران اجتماعی ارائه‌کنندگان خدمات اجتماعی نیز هستند در کاهش مسائل و مشکلات اجتماعی و همچنین در پیشگیری از کژ کارکردهای اجتماعی نقش موثری ایفا می‌کنند.
مددکاری حرفه‌ای مبتنی بر علم، هنر و مهارت، هدفش این است که مددجو (فرد یا گروه یا جامعه) مشکل خود را شناخته به توانایی‌های خود پی‌برده و با استفاده از منابع و امکانات موجود در جهت حل مسائل خود برآید.
مددکاری علمی است که در آن مددکار همه توانایی‌های خود را در جهت حل مشکل مددجو به کار برده و به مددجو نشان دهد که او علیرغم داشتن مشکلات، دارای توانایی‌ها و استعدادهای فراوانی است که به آنها توجه نکرده است و می‌تواند با بکار بردن توانایی‌های خود مشکلات را حل کند.
در پیشگیری از ارتکاب جرم از طریق مددکاری راهکارهای متعددی وجود دارد. مانند راهکارهای مبتنی بر سطح فردی که توجه آن بر مشکلاتی که ممکن است فرد را در معرض شرکت در ارتکاب جرم قرار می‌دهد. هدف این برنامه‌ها می‌تواند کودکان و یا جوانان باشد. برنامه‌هایی که فرد را به عنوان هسته میانی مداخله در بحران قرار داده و با خدمات متعدد حمایتی آن را احاطه نماید.
از دیگر راهکارها می‌توان به راهکارهای مبتنی بر سطح خانواده اشاره کرد که طی آن والدین دارای کودک به ویژه کودکان در معرض خطر ارتکاب جرم، تحت برنامه‌های حمایتی و آموزشی قرار می‌گیرند و ظرفیت خانواده را برای ایجاد محیطی سالم و پاک که در آن کودکان رشد می‌کنند، گسترش دهد.
همچنین باید به راهکارهای مبتنی بر سطح اجتماع اشاره کرد که به دنبال گسترش ظرفیت جامعه برای پیشگیری از جرایم می‌باشد. این راهکارها شامل همکاری و مشارکت و کمک به ایجاد ارتباط بین افراد می‌باشد مانند مشاوره بین پلیس و جوانان و برنامه‌هایی که در آن افراد کهنسال سنت‌ها، ارزش‌ها و تجربیات خود را به جوانان منتقل کنند. برنامه‌هایی که از نظر اجتماعی فرصت‌هایی را برای سرگرمی و یا ابراز توانایی‌های فرهنگی فراهم آورد.
به هر حال برای پیشگیری از جرایم فعالیت‌های متعددی توسط نهادهای مختلف صورت گرفته است. جرم بر فرد، خانواده و اجتماع تاثیر منفی می‌گذارد. بیکاری، عدم توانایی در رفع نیازهای خانواده و استعداد بالقوه خود فرد برای ارتکاب جرم، نیار به اقداماتی دارد که نیازهای هر سه طبقه فرد، خانواده و جامعه را رفع نماید. این اقدامات می تواند در سه مرحله صورت گیرد:
مرحله اول: پیشگیری از بروز شرایط و رفتارهایی که موجب افزایش جرم می‌شود.
مرحله دوم: پیشگیری از افزایش و قوت یافتن شرایط فوق الذکر
مرحله سوم: بررسی عوامل موثر در تکرار جرم
تحقیقات متعددی حاکی از این است که کودکان و نوجوانانی که در معرض خطر هستند احتمال ارتکاب جرایم در آنان در دوران بزرگسالی به مراتب بیشتر است این عوامل خطرساز در تربیت سال‌های اولیه زندگی کودکان تاثیرگذار بوده و پایه‌های زندگی آینده آنان را سست می‌سازد از این رو اقدامات قانونی مددکاری در دوران کودکی فرصت بسیار مناسبی است تا از ناتوانی‌های جسمی و روحی، تحصیلی، اجتماعی و رفتارهای مجرمانه آتی پیشگیری نماید.
از نظر هزینه نیز این اقدامات بسیار مقرون به صرفه است. پژوهشی که اخیرا در کشورهای اروپایی صورت گرفته چنین نشان می‌دهد برای هر دلار سرمایه‌گذاری در اقدامات پیشگیرانه در سال‌های اولیه زندگی فرد رقمی بین ۳ تا ۷ دلار بازگشت سرمایه در هنگامی است که فرد به سن بزرگسالی پا می‌گذارد. چنین یافته‌ای در تحقیقات به عمل آمده در کشور نیوزلند نیز نتیجه شده است. ارزیابی از برنامه‌هایی که در نیوزلند شامل سرکشی از منازل و ملاقات با کودکان بوده تاثیر بسیار مثبتی در کودکان و نحوه زندگی آنان داشته است و مشکلات رفتاری آنان ناشی از عوامل درونی و بیرونی فرد را که هر دو منجر به رفتارهای بزهکارانه می‌گردد، تحت کنترل در آورده است.
پایان پیام/
