به گزارش گیل مانا، احسان باقری پور در جمع خبرنگاران با اشاره به فرود نخستین دسته از قوی های فریادکش در پارک ملی خشکی دریایی بوجاق گیلان، اظهار کرد: همه ساله با کاهش دمای هوا در مناطق شمالی دریای خزر و بخش هایی از سیبری، قوهای مهاجر از اواسط آبان ماه به عرض های پایین جغرافیایی مهاجرت می کنند.
وی با بیان اینکه نخستین دسته از قوهای مهاجر فریادکش با جمعیت حدود ١۵ بال به پارک ملی بوجاق در کیاشهر رسیدند، افزود: پارک ملی خشکی دریایی بوجاق دارای شرایط آب گیری و غذای طبیعی و مکان مناسبی برای حضور این دسته از قوها است.
باقری پور بیان کرد: امسال نیز همانند سال گذشته همه تدابیر برای حفاظت، تامین عذا و پایش بیماری های احتمالی قوهای فریادکش اندیشیده شده است.
وی با بیان اینکه قوها همانند خانواده اردک‌ها گیاه‌خوار بوده و بندرت از موجوداتی مانند ماهیان تغذیه می‌کنند، تصریح کرد: قوی فریادکش از جمله پرندگان حفاظت شده و شکار ممنوع مهاجر در گیلان است.
به گزارش گیل مانا، قوی فریاد کش، قوی سفید و بزرگ که از خانواده مرغابی است، بدنی بزرگ و گردنی بلند مانند قوی گنگ دارد. تفاوت آن ها در فرم و رنگ منقار آن ها است، منقار قوی فریادکش زرد لیموئی است و فاقد برجستگی است که نیم بخش قدامی آن سیاه رنگ می باشد و زردی نیمه دوم طرف قاعده پهن آن تا فاصله چشم سیاهش ادامه دارد.
هنگام پرواز گردنش را راست نگه میدارد. پرواز دسته جمعی قوهای فریادکش پر توان، منظم و مستقیم، در ردیف های مؤرب و احیاناً به شکل V دیده می شوند و هنگام فرود آمدن با سر و صدای بسیار زیاد و فریاد کشیدن همراه می باشد. پاهایش سیاه رنگ و پرده دار است و موقع راه رفتن اغلب گردن خود را راست نگه می دارد و با وقار و راحت گام بر می دارد.
بعضی مواقع که روی آب شناور است گردن خود را با پیچش زیبائی در لابلای پر و بالش پنهان می کند و به استراحت می پردازد و موقع تغذیه قسمت بیشتر سر و گردن را درون آب فرو می برد.
نابالغ این پرنده به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای روشن می باشد که منقار صورتی کم رنگ با نوک تیره دارد و پاهایش خاکستری است.
